2 november – Pucon en de Villarrica vulkaan!

Vandaag een van de leukste dagen ooit, de beklimming van de Villarrica vulkaan!

Vroeg op want om 7 uur afspraak aan het agentschap. En geluk met het weer, geen wolkje aan de lucht. Van hen krijg je je materiaal: Echte bergschoenen, rugzak met allerlei kleding en materiaal en een icepick (geen idee hoe dat in het Nederlands noemt). In de groep van 17 zijn er 2 Australiers, 1 Chileen, 1 Belg (ikke dus) en de rest allemaal Californiers die hier allemaal een paar maanden komen ´studeren´ in Santiago en elkaar daarvoor nog niet kenden (hoewel je daar niet veel van merkt natuurlijk :))

Half uurtje rijden naar waar de sneeuw begint, rond 1400m. Hier kan je normaal nog een lift nemen die je een uur klimmen bespaart, maar aangezien het buiten seizoen is werkt die niet. Dat wordt dus vijf uur klimmen tot een hoogte van iets meer dan 2800m. De liften trekken trouwens echt op niets, die in Saint-Nicolas de Veroce waren daar hpermodern tegen. Maar ze willen hier niet verder investeren omdat ze na een vulkaanuitbarsting toch alles kwijt zijn.

Na een uur dus inderdaad boven aan de laastste skilift, en het zicht is al ontzettend mooi. Je ziet een andere vulkaan in de verte, Pucon en Villarrica stad aan het meer beneden. Maar dan begin je echt in de diepere sneeuw te lopen, in een rij naar boven. En het voelt bijna echt, alsof je de Everst morgen wel eens zal aanpakken. Maar het stijgen gaat eigenlijk vanzelf, je bent voortdurend bezig met het rondkijken naar de nieuwe zichten, meren en bergen/vulkanen die zichtbaar worden.

Na vijf uur kom je dan inderdaad boven bij een heel brede en kleurrijke krater. Je ziet de lava zelf niet, maar af en toe begint het daar zodanig te donderen, waarna een immense rookwolk met de nodige stank naar boven komt. De eerste keer was ik even niet op mijn gemak 😉 De vulkaan barst ongeveer een keer om de twintig jaar uit, en de laatste keer was in 1994.

Daar ongeveer een uur blijven zitten, rondwandelen en foto´s pakken natuurlijk. Ondertussen probeert de gids iedereen aangekleed te krijgen. Je krijgt van hen een waterdichte broek en jas die je moet aandoen, en dan een soort plastieke rok die je stevig om je billen en benen moet vastbinden…

Het naar beneden gaan doe je namelijk op je achterste, de ultieme rodelervaring. Echt ongelooflijk. De ijspick gebruik je om te remmen (links) of stoppen (rechts). Je gaat hier echt heel steile stukken naar beneden, soms zit je in een soort canyon van sneeuw waar je amper kan remmen, en na een (lange) tijd wordt het wat minder steil waardoor je vanzelf stopt. Dan loop je naar de volgende steile rand waar je na een tijdje afspringt en verder naar beneden glijdt, en dat anderhalf uur lang om terug beneden te geraken. De sfeer in de groep wordt dan echt super, iedereen gedraagt zich als een kind, sneewballen gooiend, rennend in de sneeuw en gierend van de pret en dat natuurlijk door en door nat. Echt super!! Echt een idee om dit eens met de skibende te doen, de jenever zullen we wel zelf moeten meedragen want heb ik toch gemist 🙂

Daarna met het busje terug naar het agentschap waar iedereen bij een bier uitgeput nog wat nageniet. En dan een heerlijke warme douche. Echt ontzettend veel geluk gehad met het weer, omdat het, vooral in deze periode, vaak regent of overtrekt. Of als het mooi weer is een te harde wind opsteekt zodat ze terugmoeten. En als je bovenkomt riskeer je blijkbaar ook dat de wind verkeerd staat zodat je bijna verstikt van de geur.

En als ik nu hier door de stad loop en naar de vulkaan kijk die erboven uitsteekt, geeft dat nu echt een heel leuk gevoel van overwinning 🙂

Sorry voor de wat veel foto´s, maar ik kan moeilijk kiezen 🙂

Samenkomst in het agentschap
Het begin
Het begin
Het midden
Het midden
Het midden
Het midden
Het midden
Het midden
Het bovenste deel
Het bovenste deel
Het bovenste deel
Het bovenste deel
Het bovenste deel
Ik bij de krater
De krater
Ik bij de krater
De krater
De rokende krater
Ik bij de krater
Vanaan de krater
Vanaan de krater
Vanaan de krater
Vanaan de krater
Vanaan de krater
Het rodelen
Het rodelen
Terug beneden
De vulkaan terug in Pucon

Gegevens ter herinnering
(1 EUR = 850 CHPesos)
Tour bij Sierra Nevada: 35000 CHP, alles, ook ingang nationaal park inbegrepen