22 en 23 juni – Jeruzalem

De vorige dagen vooral de zaken rond Jeruzalem bezocht, dus nu vroeg begonnen aan de stad zelf.

– Eerst de klaagmuur, waar niet zoveel volk stond, waarschijnlijk door de zon. Maar op zich wel indrukwekkend om te zien hoe ze de muur vereren door er tegen te bidden en papiertjes tussen te schuiven.
– Vervolgens naar de tempelberg, waar ze mij om 11 uur weggesturen. Ook nu jammergenoeg niet toegelaten om de ‘Dome of the rock’ en de moskee te bezichtigen. Je merkt hier aners wel dat ze proberen toeristen te informeren/bekeren tot de islam. Heb ze hier ook Amerikanen horen uitvragen waarom ze ongelovig zijn. Geeft wel een raar gevoel.
– Via de via Dolorosa naar de olijfberg, maar onderweg eerst de plaats/kerk waar Jezus werd veroordeeld, alsook de plaat/kerk in hetzelfde klooster waar hij werd gegeseld. Dit zijn dus tevens de eerste en tweede stations van de kruisweg. Maar op zich zijn het dus gewoon kerken ondertussen, waar je je niet veel meer bij voorstelt. Onderweg tevens de geboorteplaats van Maria, maar die wordt volgens mij enkel door de de Grieks Orthodoxe kerk aanvaard.

Dan de olijfberg, met
– de tuin waar Jezus (volgens ons) werd aangehouden. Het zien er in elk geval oude olijfbomen uit. De bijhorende kerk ernaast en zijn mozaÏeken eigenlijk wel de moeite. Volgens de Grieks orthodoxen is hij echter aangehouden en verraden een beetje verder, naast het graf van Maria.
– Het graf van Maria. Beheerd door de Gieks Orthodoxe kerk, dus een kleine kerk die eigenlijk de ingang geeft naar een grote grot waar het graf is. Rustig en sereen, dus dit is wel de moeite.
– Het uitzicht van de olijfberg over de stad. Heel mooi uitzicht, en wel speciaal om de tempelberg, de klaagmuur en de ‘Church of Sepulchre’ (begraafplaats van Jezus) nast elkaar te zien liggen.
– De kerk van de verrijzing, niet echt iets aan
– De (Russische) kerk van Maria magadela. Slechts uitzonderlijk te bezichtigen, maar de moeite van buiten/ver door zijn zes koepels.

– Terug naar de Church of Sepulchre in de hoop dat het er wat rustiger was, maar niet dus. De stellingen rond het graf waren nu wel weg, dus dat was al een stuk beter. Nu wel tegengehouden met mijn short (hoewel het exact dezelfde was als eergisteren). Gelukkig had ik een doek van op de tempelberg, die dan ook gretig is rondgegaan bij andere slachtoffers.

– Het graf van David in een synagoge, heel interessant om te zien, hoewel ze vriendelijk een contributie proberen in de wacht te slepen.
– De zaal waar het laatste avondmaal heeft plaatsgevonden. Raar om daar te staan, maar op zich totaal belachelijk, de ene groep na de andere komt daar binnen, elk zijn uitleg gevend of een gezamelijk gebed(sdienst) opdragend. Gevolg, je hebt meer het gevoel dat het een markt is, dan een normaal toch wel heilige plaats.

Vervolgs met openbaar vervoer tot Yad Vashem (geen fotos binnen), het museum ter gedenking van de hollocaust. Kreeg in het begin wat raar gevoel omdat het begint met de opmars van het Nazi-regime, maar dat kwam bijna als een succes of iets positiefs over. Naargelang de tentoonstelling verandert dat gelukkig, en de laatste zaal is indrukwekkend en pijnlijk. Een koepel met een paar foto’s op, rond een grote put. Daarrond, als in een bibliotheek, allemaal mappen, elke gevuld met één-pagina gedenkformulieren. Een beetje zoals de gedenkstenen in de Amerikaans graven, maar dan ipv elke naam op de schrijven, zijn het hier mappen met waarschijnlijk honder formulieren in. Is geen bezoek aan Auswich, maar toch ook zeer pakkend.

Gaan opfrissen in hotel en dan via de ultra-orthodoxe wijk Mea She’arim naar de voetbal. Echt ongelooflijk wat je daar ziet. Voelde mij precies in een Ghetto, hoewel ze hier zelf kiezen om (zo) te wonen natuurlijk. Bij het binnengaan van de weken staan trouwens grote affiches die smeken om groepen buiten te houden, en aan vrouwen om zich deftig te kleden. Is echt plots een andere wereld, op nog geen 500m van de hoofd/winkelstraat Jaffa street. Echt eeen aanrader, maar zou me dus deftig kleden.

‘s avonds de Duivels weer zien presteren (en Portugal onder presteren), en de volgende dag toch vroeg op om nog eens naar Jezus’ graf te gaan, de klaagmuur en de tempelberg.
Aan het graf zelf waren ze nu een mis aan het houden, en met de orgelmuziek die door de kerk luidt geeft het onmiddellijk een veel authentieker gevoel. Was ook veel minder volk, dus heb de mis hier maar grotendeels mee gevold. De hosti wordt hier trouwens blijkbaar nog in de wijn gedopt en dan rechtstreeks op de tong van de gelovige gezet.
Dan terug naar de klaagmuur, waar nu veel meer volk stond. Blijkbaar komen ze hier vooral ‘s ochtends bidden, ook omdat de muur dan in de schaduw ligt. Heb hier altijd de indruk dat ze met hun hoofd tegen de muur aan het botsen zijn, maar ze staat er toch een eindje af terwijl ze buigen 🙂 Waren ook een paar initiaties of zo van kinderen aan de gang, terwijl de vrouwen uit hun kant over de omheining leunen om mee te kunnen volgen. Nuttig, zo een scheiding.
– Geëindigd met de tempelberg, waar ik nu op mijn gemak kon rondlopen, en waar er nu groepen moslims zaten te bidden/discussiëren. Veel leuker dan de eerste keer dus.

Rond de middag terug naar hotel, dan tram naar centrale busstation, en een uur later stond ik in Tel Aviv.

Panorama van Jeruzalem vanop kerktoren in centrum

De klaagmuur

De tempelberg

Plaats waar Jezus werd veroordeeld

Plaats waar Jezus werd aangehouden

Het graf van Maria

Zicht vanop de olijfberg

Church of Sepulchre – plaats waar Jezus werd gekruisigd

Church of Sepulchre – plaats waar Jezus werd begraven

Het graf van David

Zaal van het laatste avondmaal

Yad Vashem – holocaust memorial

ultra-orthodoxe wijk Mea She’arim






Kerkdienst aan het graf van Jezus

Church of Sepulchre – de plaats waar Jezus zou zijn voorbereid voor het graf (maar zou hier pas in de middeleeuwen gezet zijn)

De klaagmuur

De tempelberg

De onbeweegbare ladder (gezien alle godsdiensten moeten overeenkomen voor er iets aan de kerk kan veranderen, zou die ladder hier al heeeel lang staan)