8 juni – mizpe Ramon en Eilat

Vertrokken uit Be’er Sheva naar Eilat, door de Negev woestijn, met tussenstop in mizpe Ramon. Dit zou een soort lokale grand canyon moeten zijn van 8 km breed en 40km lang, in het midden van de woestijn. Had gelezen dat er wel wat wandelroutes waren, dus gestopt aan de visitor center, maar die verklaarde mij met deze hitte gek. Dus maar gedaan wat ze zeiden, en een uurtje langs de rand gewandeld. Is wel mooi, maar ik ga zonder twijfel voor de grand canyon. Moet wel toegeven dat ik bij terugkeer al het gevoel had dat mijn hoofd (nog) wat dikker was. De weg naar Eilat gaat dwars door de canyon, dus ze hadden mij nog twee stops aangeraden in de canyon zelf: de carpentry en de painted rocks. De eerste is een klim van geen 3 minuten, en denk dat dit toch gemakkelijk een van de warmste oorden uit mijn reizen is. Leek wel warmer dan de sauna en de squash, echt verschikkelijk. En dan was er eigenlijk geen bal te zien, buiten het zicht op de lege, dorre canyon. De painted rocks was ook helemaal niets eigenlijk.

Dan dus verder door naar Eilat, en vanaf mizpe Ramon begint de woestijn dus echt, want daar is het niets anders dan een weg door kilometers lange woestijn. Onderweg ook een zandstormpje tegengekomen (wel een beetje scary eigenlijk), alsook een twintigtal Israelische tanks die daar aan het oefenen waren. In de canyon was de luchtmacht blijkbaar ook wat aan het spelen. Ze lachen er hier toch echt niet mee. Op die carpentry hill was een school- of universitaitsuitstap, en twee gasten daarvan lopen daar dus met een M16 achtig ding rond. Ook hier in Eilat kom je af en toe een gewoon geklede jongen/man tegen die zijn machinegeweer draagt alsof het zijn boekentas is…

Maar dan dus Eilat, en na te hebben ingecheckt, eerst gaan snorkelen in de coral reef. Is hier wel ok, zijn namelijk wel veel verschillende soorten vissen, maar toch niet de beste die ik gezien heb. Koraalrif is hier ook nogal klein en beperkt, en je mag (en kan) er ook niet boven zwemmen. Maar toch, snorkelen blijft altijd leuk, hè. Dan nog snel de wagen gaan inleveren (voor één keer waren ze heel vriendelijk) teruggewandeld in de hitte, en dan een paar uur op de promenade hier gaan doorbrengen. Weer eel slecht gegeten, en veeel te duur voor wat het is. Promenade is wel redelijk gezellig en luxe gemaakt, maar het strand is echt niets. Wel leuk is dat je hier gewoon aan een paar kilometer verder Aqaba ziet liggen, een groot schip voor de haven ligt (en dus voor het strand) en dat je een enorme Jordaanse vlag niet zo ver weg ziet wapperen.En als je dan om 22u terug naar je hotel wandelt, hunker je naar de airco want het lijkt hier amper te zijn afgekoeld. Naar hier ga ik dus toch ook al niet verhuizen.

Morgen vroeg op, als alles meezit die vlag van nog wat dichter gaan bekijken, normaal komt dan eindelijk Petra!

Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog
Kris Travel Blog

Similar Posts