8 en 9 november – Tainan en Alishan

Eerst even algemene opmerking, denk dat ik nog geen enkel land heb bezocht waar de mensen zo vriendelijk en behulpzaam zijn als hier. Niet alleen tegenover toeristen, maar eveneens tegenover elkaar. Echt straf. Gewoon iedereen die je tegenkomt. Daarnet nog bvb een bus aan het zoeken, dus stap op een verkoopster in een restaurant/winkeltje af om te vraag of ze misschien Engels spreekt. Begint eerst iedereen bijeen te roepen tot er een Engelssprekende tevoorschijnkomt die me eerst naar buiten meeneemt en me aan de juiste bushalte afzet. Dan terug naar binnen gaat om een minuut laten naar buiten te komen rennen met een papiertje met alle mogelijke busnummers en in het Chinees de halte waar ik moest afstappen, zodat ik dat aan de buschauffeur kon tonen. Of als je tijdens wandelingen of zo ergens even neerzit komen ze je wat typische koekjes of snoepjes aanbieden, sommige die ik, onbeschoft als ik ben, toch maar weiger na een eerste hapje want soms is het echt niet te vreten (de geknede rijst met ‘iets’ in ging echt niet, ik kwam nog niet voorbij de rijst die leek en smaakte naar een verkeerd gestolde gelatine ;-)) Maar moet toegeven dat sommige dingen wel lekker zijn (het typische sweet patato met rode bieten bvb (of zoiets) uit Hualien provincie, smaakte een beetje cake met frambozen.

En nog even over het reizen zelf, transport en hotel zoeken gaat hier echt vanzelf. Vooral transport is allemaal perfect geregeld. Zowel treinen als bussen lopen perfect en zijn van heel goeie kwaliteit. Bij het kopen van de tickets spreken ze altijd meer dan voldoende Engels, en je hoeft als je pech hebt eigenlijk uiterst zelden langer dan een half uur te wachten op een connectie. Reizen is hier dus heel gemakkelijk, wat raar is aangezien er slechts heel weinig mensen dat lijken te doen, want in de bussen zit ik meestal zo goed als alleen, enkel met een paar lokale mensen, aangezien die bussen natuurlijk ook openbaar vervoer zijn.

Soit, vandaag zaterdag weer vroeg op voor 2,5 uur bus naar Koashang en 30 min trein naar Tainan.

In Tainan rond de middag het eerste hotel genomen, en begonnen aan bezoek van de stad. Tainan staat bekend als temple city, en voor zijn nachtmarktjes.

De tempelwandeling langs een tiental tempels en andere bezienswaardigheden. Voornaamste zijn de towers (oorspronkelijk een fort van de Nederlanders), en matsu tempel, en de dode tempel. De laatste komen ze hier om te communiceren met hun overledenen. Dat doen ze via bepaalde rituelen, en leek meer als een soort oude Indiaanse goden of regendans. Was wel wat schrikwekkend eigenlijk.

Tainan op zich wel leuke stad, eigenlijk zoals de meeste steden in Taiwan. Groot, modern, schitterend, met brede lanen en een ruimtegevoel.

‘s Avonds de nachtmarkt opgezocht…super, een kruising tussen de kermis van bij ons, hapje tapje, en een gewone markt. Druk, levendig, geen enkele toerist, en heel leuk om door te slenteren. Ook hier weer die street food, ongelooflijk aantrekkelijk, je krijgt er echt constant honger van.

Dag erna voor de verandering weer vroeg op voor het bezoek van de rest van de stad, het Anping district. Voornaamste hier is het Anping fort (het oude ‘Zeeland’ fort van de Nederlanders. Die hebben het hier ook even geprobeerd maar zijn vrij snel door de Chinesen terug naar huis gestuurd) en het tree house (een oude merchant house overwoekerd door bomen. Maar echt niet te vergelijken met Ta prom in Cambodia natuurlijk.) Wat door oude straatjes van Anping geslenterd ook, maar eigenlijk is dit rustige stuk van Tainan niet echt de moeite om speciaal tot hier te komen.

Rond de middag trein naar Chiayi (45 min) en daarna 2,5 uur heel scenic busreis naar Alishan (de treinverbinding is bij een vorige typhoon weggeblazen). Veel hotels vol, maar toch nog één gevonden. Nog even tijd om naar platform te lopen voor zonsondergang, maar te bewolkt. Snel een lokale hotpot gegeten, toch altijd lekker, en dan vroeg bed in, morgen uiterst vroeg op voor de trein naar de zonsopgang.

Echt lekker…

Alle electriciteitsbakken op straat zijn hier overschilderd…mogen ze bij ons van mij ook doen om die grijze dingen wat te verstoppen.

“Public water supply. Please help keep it clean”.

Taiwanese versie van visjes vangen, maar dan levende (grote garnalen).

‘Water running upward’…

Dat arm beest.

GSM laadstations op de stadsbussen.

Gegevens ter herinnering
(1 EUR = 38 TWD)

Trein Tainan Chiayi: 107 TWD

Hanngong hotel, vlak bij station: Heel basic, en heel veel straatlawaai. Heb ‘s nacht de telefoonapp met strandachtergrondgeluid opgezet 🙂 750 TWD (je krijgt waarvoor je betaalt zeker).

Bus Centrum – Anping (of om het even welke rit in de stad): 18 TWD

Tip: De EZ kaart (vanuit Taipei) werkt op het openbaar vervoer van het hele eiland! Echt heel eenvoudig en handig.

Bus Chiayi – Alishan: 250 TWD

Ingang Alishan park: 150 TWD

Hotel Meiliya: 1200 TWD, wel goed, met bedverwarming, wat hier wel nodig is.